میگوهای خشک میگوهایی هستند که در آفتاب خشک شده و به اندازه کوچک شده اند. آنها در بسیاری از غذاهای آسیای شرقی، آسیای جنوب شرقی و جنوب آسیا مورد استفاده قرار می گیرند و طعم منحصر به فرد اومامی را القا می کنند.
یک مشت میگو خشک پلویی به طور کلی برای غذاها استفاده می شود. طعم این ماده زمانی که اجازه دهید بجوشد آزاد می شود. در غذاهای چینی، میگوهای خشک شده به دلیل طعم شیرین و منحصربفردشان که بسیار متفاوت از میگوهای تازه است، اغلب استفاده می‌شوند.
آنها طعم دلپذیر اومامی را دارند. این یکی از مواد تشکیل دهنده سس XO کانتونی است. میگوی خشک نیز در سوپ های چینی (بیشتر کانتونی) و غذاهای آب پز استفاده می شود.
همچنین در غذاهای کانتونی، به ویژه در برخی از غذاهای دیم سام مانند رول نودل برنجی و زونگزی استفاده می شود.
علیرغم معنای لغوی نام چینی برنج میگو، هیچ ربطی به برنج ندارد به جز این واقعیت که میگو به اندازه کوچکی شبیه دانه های برنج کوچک شده است.
میگوهای خشک شده نیز در غذاهای کره ای استفاده می شوند، جایی که برای باز سازی آن ها برای مدت کوتاهی خیس می شوند و سپس با ادویه هایی مانند سیر، زنجبیل، پیازچه، سس سویا، شکر و فلفل تند سرخ می شوند و به عنوان غذای جانبی سرو می شوند.
در زبان کره‌ای به آن mareunsaeu bokkeum می‌گویند. همچنین در برخی از غذاهای کره‌ای (jorim) استفاده می‌شود و برای تهیه آبگوشت از میگوی خشک استفاده می‌شود.
یا به عنوان رویه روی استیرفری (Mì Xào) یا میان وعده های خوش طعم. آنها همچنین معمولاً به عنوان میان وعده مصرف می شوند.
مالایی هایی که در مالزی زندگی می کنند سامبال اودانگ کرینگ را توسعه دادند که از میگوی خشک استفاده می کند. میگوی خشک یک ماده اصلی در غذاهای مالزیایی است و پایه ای برای رمپا است، خمیر ادویه ای که بدن بسیاری از کاری های مالایی را تشکیل می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.