تست پکتین: اگر قرار است ژله کوچک فرمند بدون پکتین اضافه شده درست شود، بهتر است با این روش آسان میزان پکتین آب میوه را آزمایش کنید. 1 قاشق غذاخوری الکل را در یک لیوان کوچک بریزید.1 قاشق چایخوری آب میوه استخراج شده را اضافه کنید و بگذارید 2 دقیقه بماند.
اگر یک توده جامد خوب تشکیل شود، به طور طبیعی پکتین کافی در آب میوه وجود دارد تا ژل پکتین تشکیل شود. اگر فقط یک توده ضعیف کوچک تشکیل شود، پکتین کافی برای تشکیل ژل وجود ندارد و باید از پکتین تجاری در ژله سازی استفاده شود.
سطح خاصی از اسیدیته (زیر pH 3.5) برای تشکیل ژله باید وجود داشته باشد. اگر آب میوه به اندازه کافی اسیدی نباشد، ژل تشکیل نمی شود. اگر اسید بیش از حد وجود داشته باشد، ژله مایع خود را از دست می دهد یا گریه می کند.
تست اسید یک شاخص تقریبی از اسیدیته آب میوه، ترشی آب میوه است. برای تشکیل ژل، آب میوه باید به اندازه مخلوط 1 قاشق چایخوری آب لیمو و 3 قاشق غذاخوری آب ترش باشد. اگر آب میوه این تارت نیست، به ازای هر فنجان آب میوه 1 قاشق غذاخوری آب لیمو اضافه کنید.
محصولات تجاری پکتین حاوی اسیدهای آلی مانند اسید فوماریک هستند که تشکیل ژل را تضمین می کند. شکر به تشکیل ژل کمک می کند، به طعم ژله کمک می کند و با غلظت 55 درصد وزنی به عنوان نگهدارنده عمل می کند.
شکر نیشکر یا شکر چغندر منبع معمول شکر در ژله یا مربا است. در صورت استفاده از دستور العمل های خاص و عوامل ژل کننده، حتما این روش ها را برای بهترین نتیجه دنبال کنید. برای اطلاع از دستور العمل های کاهش پخش شکر به مرکز ملی نگهداری غذای خانگی مراجعه کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.